2Sep
"Een jongen vertelde me eens dat omdat ik groter was dan alle jongens op school, niemand in me geïnteresseerd was en dat ik niet schattig was. Zelfs sommige meisjes die ik kende zouden klagen dat ze te klein waren, maar zeiden: "Maar ik zou niet jouw lengte willen zijn." Het gaf me een tijdje een ongewenst gevoel. Maar toen begon ik de dingen die me anders maakten te waarderen. Misschien ben ik lang, of mijn kont is te klein of wat dan ook, maar niet hetzelfde zijn als iedereen maakt me mooi. En als ik groter ben dan alle jongens die ik ontmoet, wat dan nog? Hé, je mag me niet missen op een speechtoernooi of als ik op het podium sta voor een dansvoorstelling. Mijn lichaam is nuttig voor zoveel dingen die verder gaan dan indruk maken op mensen. Ik realiseerde me dat mijn lichaam van mij is, en ik hoef het niet als iets anders te definiëren." -Ajala, 15, Denver, CO
"Ik was een keer aan het wandelen met iemand die dicht bij me stond en ze vertelde me dat ik er heel leuk uitzag. Ik glimlachte. Maar toen voegde ze eraan toe dat ze zich zorgen had gemaakt omdat ik de laatste keer dat ze me zag mollig werd. Ik was geschokt en die woorden deden echt pijn. De rest van de wandeling kon ik alleen maar aan die opmerking denken. Ik kon me op niets anders concentreren. Toen ik thuiskwam, huilde ik. Maar toen sprak ik met mijn moeder en vrienden, en ze zorgden ervoor dat ik me zoveel beter voelde. Het deed me inzien hoe belangrijk het is om je te omringen met positieve mensen. Als je negativiteit in mijn leven brengt, doei!" –Issabel, 15, Riverview, FL
"Dus dit is niet één specifiek ding, maar ik krijg veel 'wat als'-vragen gesteld. Dat voelt negatief voor mij omdat het wordt gezegd op een manier die neerbuigend is of op zoek is naar fouten in wat ik doe en wie ik ben. Als mensen me proberen te ondervragen of me aan mezelf doen twijfelen, herinner ik mezelf eraan dat niemand de macht heeft om me van mijn doelen af te houden. En door trouw te blijven aan mij, bewijs ik dat ze ongelijk hebben." -Carrington, 20, Danville, VA
"Ik ben opgegroeid en ging naar scholen waar ik een van de weinige, zo niet de enige, zwarte kinderen was. Omdat niemand om me heen eruitzag zoals ik, dacht ik dat ik iets verkeerd deed door eruit te zien zoals ik. Dat gevoel groeide alleen toen andere mensen me vertelden dat mijn haar rommelig was of dat ik het moest stijlen. Ik hoorde die woorden, en erger nog, ik luisterde ernaar. Ik maakte mijn haar chemisch recht en maakte het ook glad met een stijltang - niet een goed idee. Uiteindelijk realiseerde ik me dat het proberen om in de vorm van schoonheid te passen, me ook niet gelukkig maakte, dus begon ik die stereotypen uit te dagen. Ik liet mijn haar uitgroeien tot zijn natuurlijke afro. Nutsvoorzieningen? Ik voel mezelf echt." –Ogechi, 17, Santa Clara, CA
"Mensen hebben altijd grappen gemaakt over mijn dubbele kin. Toen ik op de middelbare school zat, vertelde een meisje me dat ik er lelijk uitzag en lachte me uit voor de hele klas. Ik voelde me vreselijk. De pijn deed fysiek pijn. Maar ik glimlachte langs de brok in mijn keel, veegde het weg en hield mijn tranen in tot ik thuiskwam. Dat moment heeft zo lang met mijn hoofd geknoeid. Na verloop van tijd heb ik geleerd dat het oké is om er precies zo uit te zien als ik - ik heb geen plastische chirurgie nodig of mijn hoofd op een bepaalde manier kantelen om mijn kin er kleiner uit te laten zien. Ik hoef me niet te verontschuldigen voor mijn lichaam." –Paola, 21, Miami, FL
"Ik ben een terrorist genoemd. Toen ik die woorden voor het eerst hoorde, verstijfde mijn lichaam. Ik voelde me gekwetst en machteloos. Ik wist dat ik me niet hoefde te schamen voor mijn religieuze identiteit, dus in plaats van de woorden van iemand anders mij te laten definiëren, besloot ik ze te gebruiken om mijn passies te voeden. Ik zal altijd streven naar uitmuntendheid. Ik ben een moslim-Amerikaan en ik ben trots op wie ik ben." -Amara, 19, Baltimore, MD
"Toen ik jonger was, moest ik chemotherapie doen omdat ik leukemie had. Door de chemo werd ik behoorlijk mollig. Een van de kinderen op mijn school liep recht naar mijn gezicht en zei dat ik dik was. Ik wist niet goed hoe ik moest reageren, dus ik accepteerde het gewoon - ik wist niet beter. Wat me heeft geholpen om te leren die opmerkingen weg te poetsen, is het zien van andere lichamen die op mij lijken op sociale media en in de popcultuur." -Alysia, 17, Oakdale, CT
"Ik heb te maken gehad met het feit dat ik voor sletten werd beschaamd, en het was echt pijnlijk. Ik heb een relatie met een man die sommige mensen in mijn leven niet goedkeuren, dus besloten ze om een paar vreselijke dingen over mij te zeggen. Er gingen berichten rond dat ik een slet ben. Het is niet gemakkelijk om over zoiets heen te komen, maar ik merkte dat het hielp om mezelf los te maken van de negativiteit." –Amanda, 16, Mt. Vernon, MO
"Op een keer zei iemand tegen me: "Hoe komt het dat je zo dik bent als je zoveel sport?" Ik liep gewoon weg. Ik herinnerde mezelf eraan dat ik gezond ben, me gezond voel en me ook heel goed over mezelf voel. Mijn mening is de enige die ertoe doet." –Courtney, 18, State College, PA
"Ik eet veel. Soms zullen mensen er commentaar op geven en dingen zeggen als: 'Ga je dat echt allemaal opeten? Is eten zo gezond?' Het maakte me echt zelfbewust. Maar na verloop van tijd leerde ik deze opmerkingen terzijde te schuiven. Als ik honger heb, ga ik eten, en als dat ijs betekent, ga ik ijs eten en voel me niet schuldig! De stem die ik kies om naar te luisteren, is mijn eigen stem." –Esmee, 18, Pinole, CA
