2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Jeetje, wat is de tijd voorbij gevlogen.
Het afgelopen semester was om verschillende redenen zwaar. Waarom? Nou, om dat te weten, moet je wat achtergrondverhalen hebben en laten we het combineren met een paar goede deuntjes. Ik heb een paar favoriete bands en het lijkt alsof er een me door alle ups en downs heeft gevolgd sinds het afstuderen van de middelbare school.
Dus hier gaat, laten we jammen :) Cue the moet ademen CD.
De waarheid is dat ik geen back-up plan wilde. Misschien niet de het beste denken van mijn kant, maar ik wist dat God het verlangen om naar Zambia te gaan niet in mij zou hebben gelegd als het niet zou lukken. Solliciteren op scholen ging al snel op een laag pitje. Ik concentreerde me om naar Zambia te gaan, tijd door te brengen met vrienden, te werken en af en toe, wanneer ik de moeite nam om over mijn ernstige vorm van anciënniteit, school.
Vier dagen na mijn afstuderen vertrok ik naar Zambia. Ik had niet echt een plan, ik wist niet echt wat ik kon verwachten en ik hoopte echt dat iemand op de Lusaka International Airport zou zijn om me op te halen (er was iemand, godzijdank!). De zondag voordat ik vertrok, zong een vriend een van mijn favoriete liedjes, Gewassen door het water. Ik was die dag zeker door tranen gewassen. Het was moeilijk om mijn vrienden te verlaten en het idee om voor een jaar van huis te gaan begon me te raken.
Uiteindelijk moest ik echter terug naar Amerika. In een opwelling solliciteerde ik naar de Appalachian State University. Het was de enige staatsuniversiteit waarvoor ik de deadline niet had gemist en het was ook mijn favoriete school. Dus ik belandde in Boone, NC en werd aangereden door cultuurschok...
Hoe is het om na een jaar vrijaf weer naar school te gaan? Een beetje stressvol, ik zal niet liegen. Ik had het vorig semester moeilijk. Ik stresste over deadlines, ik verslapte en miste mijn antropologieles vaker dan ik wil toegeven, ik werd overweldigd door het leven in de slaapzalen, ik miste mijn kinderen in Zambia... Ik zou door kunnen gaan.
Vrijwaring: Denk niet dat ik een hekel had aan school! Ik hou van universiteit en ASU en ik heb een aantal geweldige mensen ontmoet... het was gewoon veel het eerste semester!
Elke dag dat ik om verschillende redenen ruzie kreeg over school, zou ook de dag zijn dat ik het zou horen Iets moois gespeeld in de eetzaal. Ik vatte het altijd op als een herinnering dat niet alles zo erg was als ik dacht dat het op dat moment was. Ik bedoel, er waren goede kanten aan om terug te zijn in de Verenigde Staten en toch op school te zijn. (Een opmerkelijke gebeurtenis? Vorig semester naar een needtobreathe-concert gaan!!)
Nu kijk ik uit naar een nieuw semester op school in het nieuwe jaar. JA! Een nieuwe start, een nieuwe pagina, een nieuw seizoen. Ik ben opgewonden... Ik hou van dit nieuwe hoofdstuk van 'verder gaan' en gelukkig heb ik een paar echte vrienden die met me meerijden.
Dit semester zal ik besluiten om deadlines te respecteren, niet zoveel geld uit te geven aan iTunes, leren omgaan zonder zoveel koffie, proberen niet te besteden zoveel tijd kijken naar vluchtprijzen, proberen op tijd te zijn of in ieder geval een beetje minder verspreid, blijven luisteren naar moet ademen totdat ik verslijten hun liedjes, waardeer oude vriendschappen die vervaagd zijn en kijk vooruit met nieuwe vrienden, en val niet van de trap bedekt met ijs zodat veel!
Wie is met mij?! :)
Een prachtig nieuw jaar toegewenst,
Laura
