Stanford > USC :)

Het "echte" studentenleven begon deze week - dit betekent dat ik voor het eerst een VEEL werk te doen had. ik ben een uitsteller van nature (helaas), maar ik had deze week zoveel te doen dat ik het niet eens uitstelde, omdat ik zo bang was dat het niet allemaal op tijd klaar zou zijn. Maar gelukkig moest alles donderdag ingeleverd zijn, dus ik had een GEWELDIG stressvrij, werkvrij weekend.

Op vrijdag besloten mijn vrienden en ik om iets meer gekleed te gaan dan normaal, wat leuk was. We braken onze hoge hakken en mooiere jurken uit, en het was echt een leuke afwisseling van de gebruikelijke campusfeestmode. Een stel van ons droeg uiteindelijk zwarte jurken, wat grappig was omdat het niet onze bedoeling was om te matchen - ik denk dat dat alleen maar laat zien hoe gelijk we allemaal zijn! Vrijdagavond was tot nu toe mijn favoriete avond op de universiteit. Ik kan niet echt uitleggen waarom, aangezien er geen enkel moment was dat het beter maakte dan de andere avonden, maar het was zo leuk. De perfecte afsluiting van een drukke week en de perfecte start van een geweldig weekend. Maar zo geweldig als vrijdag was, was zaterdag 10,000 keer ongelooflijker. Zaterdag was de voetbalwedstrijd tegen USC - het was EPIC. Het voetbalteam van Stanford is dit jaar geweldig; er werd verwacht dat we USC met ongeveer 10 punten zouden verslaan, maar de wedstrijd bleek een betere match dan verwacht. Mijn vrienden en ik keken (alweer!!!) vanaf de eerste rij toe hoe Stanford en USC elkaar afwisselden met het scoren van touchdowns, en tegen de tijd dat het tot het 4e kwart begonnen we ons een beetje zorgen te maken - het begon erop te lijken dat degene die het laatst de bal had het team zou zijn dat winnen. De klok kwam steeds dichter en dichter bij het einde, en toen werd het gewoon gek. USC scoorde een touchdown om de leiding te nemen 35-34, en we hadden slechts een minuut en 8 seconden om opnieuw te scoren en te winnen. De hele menigte was in paniek, de harten van iedereen gingen tekeer, mijn hele studentenhuis zat ineengedoken in de hoop op het beste. Toen, met VIER SECONDEN over, scoorden we een velddoelpunt om de overwinning veilig te stellen, 37-35. Iedereen raakte in paniek en we renden het veld op, wat zooo geweldig was. De voetballers stonden midden op het veld te vieren, duizenden fans stonden om hen heen te juichen en de band dwaalde door de menigte terwijl ze het Stanford-vechtlied speelden. Dat was absoluut de beste manier om een ​​zuurverdiende overwinning te vieren!

Ik hoop dat jullie allemaal een geweldige week hebben gehad! Spreek je snel!

XO,
Casi

Hoe toon je schoolgeest?