2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Voor degenen onder u die het nog niet weten, Barnard College is een universiteit voor uitsluitend vrouwen aan de Columbia University. De relatie tussen de twee instellingen is uniek en complex, en hoewel ik Columbia-jongens in al mijn klassen op één na heb, ga ik naar een universiteit waar 100 procent van de studenten vrouw is.
Je denkt ofwel, "dat is zo cool!" of "die meid is gek", en ik denk dat beide meningen geldig zijn, dus laat me een paar minuten de tijd nemen om de implicaties te bespreken van het gaan naar een vrouwenuniversiteit. Hopelijk kan het je helpen bij je eigen zoektocht naar een universiteit!
Velen beweren dat vrouwencolleges achterhaald, hypocriet en achterhaald zijn in een wereld waar vrouwen al gelijk respect en gelijke kansen op de arbeidsmarkt hebben. Soms ben ik het eens met deze kritiek. Ik vraag me soms af waarom ik, als ik op zoek ben naar gelijkheid, ervoor kies mezelf af te zonderen door mezelf duidelijk te onderscheiden, niet als student, maar als VROUWELIJKE student. Mis ik belangrijke dialogen in de klas met mannen? Denk ik dat ik superieur ben? Verlies ik levenservaring door in alle slaapzalen voor vrouwen te wonen?
Maar telkens als ik deze twijfels heb, herinner ik mezelf eraan waarom ik me heb aangemeld. Na mijn hele leven op een gemengde openbare school te hebben gezeten, is het interessant om een klas of twee te hebben die alleen bestaat van de geest van andere vrouwen - er is een andere dynamiek, een meer open verstandhouding en een unieke interpretatie van materiaal. De professoren, adviseurs en medewerkers zijn getraind in het tegemoetkomen aan de unieke behoeften van vrouwen, en er is een algemeen gevoel van empowerment en mogelijkheid.
Gelukkig, omdat ik me inschrijf voor Columbia-lessen, ben ik niet beperkt tot ALLEEN omringd door vrouwen (en ik weet niet hoe ik me zou voelen als ik naar een vrouwenuniversiteit zou gaan zonder een aansluiting bij een gemengde universiteit), dus ik heb het gevoel dat ik het beste van twee werelden heb: het hechte zusterschap van een vrouwenuniversiteit met de middelen, kansen en JONGENS van een grote Universiteit.
Hopelijk helpt mijn ervaring bij Barnard je om je geest te openen voor een uniek soort universiteitservaring. Zou je er ooit over nadenken om je aan te melden voor of naar een vrouwenuniversiteit te gaan?
