Rachel: Oh nee, dat deden ze niet!

De meeste tieners denken dat hun familie DE meest gênante verzameling mensen is die ooit op aarde heeft rondgelopen. Onze moeders zijn ongemakkelijk in het bijzijn van onze vrienden, onze vaders zijn raar in de buurt van de jongens in ons leven en onze broers en zussen wachten altijd op een gelegenheid om de keer dat we in onze broek plasten of in een kamer liepen te vertellen muur. Geloof me, ik weet het. Maar de volgende keer dat je het gevoel hebt dat er absoluut niets vreselijker is dan de situatie waarin je je bevindt, troost je met het lezen van het verhaal van mijn vrijdagavond.

De avond begon goed: mijn familie was op bezoek uit Ohio en dus vonden we (op de een of andere manier) een tafel voor twaalf in een schattig restaurant in de bovenstad om te genieten van een lekker diner met mijn grootouders en neven en nichten. Het eten was goed, de krijsende baby die naast ons aan de tafel zat, leidde de aandacht af en maakte dat we relatief normaal leken, en dus al met al was het diner saai. Ik slaagde erin het restaurant ongedeerd en onbeschaamd te verlaten.

Totdat mijn oom en tante ergens tussen een ijsje en een mini-tour over de campus in op het BRILJANTE idee kwamen om mijn studentenkamer te bekijken...met de hele groep. Allemaal. Alle TWAALF van hen. Op een vrijdagavond. En dus het volgende dat ik wist, leidde ik een parade van familieleden (van negen tot vijfenzeventig jaar) de lift op naar mijn kamer. Om een ​​lang verhaal kort te maken: ze hebben drie van mijn vrienden gebombardeerd (die allemaal erg ziek waren en vannacht binnen waren), maakten ongemakkelijke grappen over het studentenleven, en doelloos rondliepen, op zoek naar de badkamer of de lift of God weet wat nog meer.

Hoewel er geen grote "OH MY GOD!" momenten (ze liepen niet binnen op mijn kamergenoot die aan het haken was of lieten vreemden mijn babyfoto's niet zien... voorbij was), leek de hele situatie een blog waardig en in staat om een ​​meisje op te vrolijken dat dol is op (maar zich diep schaamt voor) haar disfunctionele familie. Tegen dat meisje: je bent niet alleen... Ik had de vrijdagavond om het te bewijzen.