Hoe wenkbrauwen epileren voelt?

Toen ik in 7. was^e klas, mijn moeder werd eindelijk moe van mijn doordringende kreten die klonken elke keer dat ik haar vroeg mijn wenkbrauwen te epileren, en besloot dat het tijd was voor mij om ze te laten harsen. Dus ging ik naar de salon, in de overtuiging dat ik eruit zou zien als mijn idool, Hilary Duff, en prompt de harten van 13-jarige jongens overal zou stelen.

Ik heb niet. In plaats daarvan liet ik mijn wenkbrauwen venijnig aftrekken en in de vergetelheid worden geplukt, totdat ik alleen nog maar twee kleine kikkervisjes overhield, samen met plekken met een intens rode, pijnlijke huid. Ik huilde de hele autorit naar huis, en ik weigerde ooit nog iemand mijn wenkbrauwen aan te laten raken.

Het bleek dat het niet echt een moeilijke belofte was om te houden, want na die dag groeide mijn haar nooit echt terug, hoogstwaarschijnlijk uit angst. Toch heeft het me de afgelopen tien jaar alleen bewapenen met een pincet zijn nadelen gehad: ik krijg ingegroeide haartjes, ik knijp per ongeluk in mijn huid soms, en ik kan nooit een volledig schone, gedefinieerde vorm krijgen zoals je kunt met waxen, omdat je niet precies al je perzik fuzz.

Ik wist natuurlijk dat ik andere opties had, namelijk in de vorm van wenkbrauw threading, wat een… waanzinnig populaire ontharingsmethode voor duizenden en duizenden jaren in India, Azië en het Midden- Oosten. Vermoedelijk, beloofde elke persoon op internet, het is aanzienlijk minder pijnlijk dan harsen, met veel minder irritatie en ontsteking daarna.

"In tegenstelling tot waxen, waarbij de bovenste laag van je huid samen met je haar wordt verwijderd, verwijdert threading het haar en niets anders", zegt Shobha Tummala, oprichter van de cult-favoriet Shobha ontharingssalon in New York City. "Je rolt gewoon een gedraaid stuk draad snel over de huid, en de draad lassos lijnen van het haar en trekt ze uit de wortel." Het resultaat: schone, precieze wenkbrauwen, met een gelukkige, nog intacte huid.

Dus, na ongeveer mijn hele leven te hebben gesleept, besloot ik het eindelijk uit te proberen. Na nerveus de schoonheidsspecialiste te hebben verteld dat Shobha wat ben ik toch een watje, ze veegde mijn make-up van mijn wenkbrauwen af, koos een paar effen oude draad uit een rek met spoelen en ging aan de slag, terwijl ze de draad draaide en rolde over de vorm van mijn wenkbrauwen. En, jongens, het was volledig en totaal pijnloos!

Nee, grapje - het deed echt verschrikkelijk pijn. Het voelde alsof iemand langzaam een ​​pleister afscheurde met mijn haar eraan vastgemaakt. Maar als waxen een 10 is op de pijnschaal, zweeft threading ergens rond een acht, wat nog meer is ideaal, vooral omdat er niets was van dat epileren na het waxen waardoor ik vroeger wilde slaan muren.

Vreemd genoeg was mijn linkerwenkbrauw merkbaar pijnlijker dan mijn rechter, hoewel het volgens Tummala blijkbaar normaal is. "De linkerwenkbrauw van de meeste mensen doet meer pijn, en we weten niet waarom," zegt ze, "ik hoor het al jaren en jaren van klanten, maar we kunnen geen goede reden bedenken waarom." Mijn theorie: links is slecht.

Gelukkig was het hele ding binnen een koele vijf minuten voorbij, en voordat de angel kon beginnen, mijn schoonheidsspecialiste was een kalmerende rozengel en wat hydrocortisoncrème aan het gladstrijken over mijn wenkbrauwen en stuurde me door op mijn manier. Het was serieus zo snel en eenvoudig, met minimale roodheid - een zeldzame prestatie voor mijn waanzinnig gevoelige en reactieve huid. Blijkbaar helpt het niet om een ​​laagje van je huid af te trekken? Wie zou er klappen.

Ik moest toen aan Tummala een van de andere redenen toegeven waarom ik aarzelde om draad te proberen: ik had gehoord dat het onhygiënisch was en dat je een infectie kon krijgen. Op de een of andere manier. Waar heb ik dit gehoord? Geen idee; het was maar een van die dingen. "Eerlijk gezegd zijn al die ideeën zulke misvattingen, en het is zo frustrerend om te horen", zegt Tummala.

"Ik denk dat mensen het zien gebeuren in winkelkiosken, en ze zien deze vreemdeling een stuk van de draad vasthouden" in hun mond, en dan denken dat die draad op hun huid zal worden gebruikt, maar het is gewoon niet waar, "ze zegt. "De draad blijft te allen tijde een of twee voet verwijderd van je gezicht; het wordt alleen tussen de tanden geklemd om het touw strak te houden."

En ik kan eerlijk bevestigen dat mijn ervaring met het inrijgen veel schoner was dan elke andere schoonheidsbehandeling die ik ooit heb getest, inclusief waxen. Ik kan bijna niet uitleggen hoe semi-gek ik me voel omdat ik mijn wenkbrauwen al tientallen jaren niet heb ingepast, vooral gezien hoe gevoelig en reactief mijn huid is.

Het is serieus gewoon een stuk schone draad, met schone handen van een schone spoel gescheurd (die mijn gezicht), en niets anders, wat je absoluut niet kunt zeggen over die hete pot was gevuld met onbekend ingrediënten. Geen waxen natuurlijk, maar als je je ooit een beetje zorgen hebt gemaakt over wat er op je gezicht gebeurt, is threading echt een goed idee.

Ik kan niet beloven dat ik nu in mijn maandelijkse uitgaven steek, alleen omdat het ongeveer een decennium duurt om mijn wenkbrauwen te laten groeien, maar ik zal zeker mijn hervonden liefde ervoor van de daken schreeuwen... terwijl de rest van de wereld terugschreeuwt omdat ik 5000 jaar te laat ben met de feest.

Volgen @Zeventien op Instagram!