Aishat Jimoh werkte samen met Lowernine.org en voedde Amerika om de mensen van New Orleans te helpen

In samenwerking met Feeding America, Zeventien en Hearst Magazines zetten zich in om een ​​einde te maken aan honger. Om voedselbanken te helpen gezinnen in nood te voeden, kunt u doneren op FeedingAmerica.org.

---

Het kan gemakkelijk zijn om je volledig hulpeloos te voelen als je leven schijnbaar uit elkaar valt als gevolg van COVID. Maar als je eten op tafel hebt en een dak boven je hoofd, is het belangrijk om te onthouden dat je geluk hebt, hoewel ik weet dat het soms niet zo voelt. Toen de plannen van Aishat Jimoh om dit jaar naar het buitenland te gaan ontspoorden, maakte ze van de gelegenheid gebruik om haar vrije tijd te gebruiken om iets terug te doen en verliet ze haar huis in New Jersey om naar New Orleans te gaan, waar ze de zomer vrijwilligerswerk deed en de mensen in de Lower Ninth War van de stad hielp met lowernine.org. Terwijl hij daar was, hielp Aishat bij de wederopbouw van huizen die waren verwoest door de orkaan Katrina en werkte hij samen met Feeding America om mensen met voedselonzekerheid in de gemeenschap te ondersteunen.

Op dit moment, dankzij COVID, zijn er 54 miljoen mensen ervaren voedselonzekerheid in de VS. In New Orleans, een op de vijf mensen kampt met honger. En, 15 jaar na Katrina, worstelen veel gezinnen nog steeds om hun leven weer op de rails te krijgen. Met ingang van 2016 is slechts 36,7% van de oorspronkelijke bevolking na de orkaan teruggekeerd naar de Lower Ninth Ward. Volgens lowernine.org, de FEMA sluitingsdatum voor de storm is 2025, maar velen schatten dat de wederopbouw van de buurt nog een decennium zal duren. Lowernine.org heeft tot nu toe achtentachtig huizen in de gemeenschap herbouwd, terwijl ook kleinere renovaties werden voltooid aan meer dan 200 andere huizen. Dit is het werk waaraan Aishat deze zomer heeft deelgenomen, daarom wordt ze geëerd als Zeventien's allereerste Voice of Change. A Voice of Change is een jongere die naar de wereld kijkt en denkt: 'het kan beter'. Dan gaan ze aan de slag om die verandering aan te brengen. Dat is precies wat Aishat deed toen ze deze zomer naar New Orleans ging, en dat is wat jonge mensen over de hele wereld elke dag blijven doen.

Dit is wat Aishat te zeggen had over haar ervaring:

17: Wat deed je besluiten om vrijwilligerswerk te doen?

Aishat Jimoh: Deze zomer was mijn oorspronkelijke plan eigenlijk niet om vrijwilligerswerk te doen bij lowernine.org, maar aangezien studeren in het buitenland dat wel was geannuleerd voor mijn school, moest ik naar andere bronnen kijken voor vrijwilligersmogelijkheden en stage mogelijkheden. Mijn school heeft me eigenlijk de bron gegeven omprakash.org, wat een soort vrijwilligersbasis is waar mensen vrijwilligerservaringen kunnen opdoen en kunnen solliciteren. Lowernine.org was toevallig een van die non-profitorganisaties. Ik las wat meer over hen en ik hield van alles waar ze voor stonden in termen van helpen bij de wederopbouw van New Orleans en begrijpen hoe Katrina momenteel nog steeds mensen treft. Ik dacht dat dit een mooie kans zou zijn om een ​​helpende hand te bieden.

17: Waar verbleef je terwijl je je vrijwillig aanmeldde?

AJ: Ik verbleef eigenlijk in het vrijwilligershuis.

17: Hoe was dat?

AJ: Ik heb er echt van genoten. Ik had niet verwacht dat ik er zoveel van zou genieten als ik, maar de huismanager, Cotie, heeft mijn verblijf zeker een stuk beter gemaakt. Vooral tijdens COVID, toen dingen gesloten zijn, brachten we veel tijd door in de natuur, gingen we naar verschillende plekken in New Orleans zoals het park. Gewoon iemand in huis hebben die New Orleans gewend was, maakte mijn ervaring zeker beter. We hadden ook een paar vrijwilligers die een paar dagen, tot wel twee weken, bleven. Iedereen die in het huis was, zorgde ervoor dat ik me altijd op mijn gemak voelde en iedereen die kwam was zo geweldig.

17: Dus, wat doet lowernine.org precies?

AJ: Typisch, tijdens niet-COVID-tijden, herbouwen ze huizen in de Lower Ninth Ward van New Orleans en dat betekent letterlijk huizen herbouwen. Deze zomer heb ik geholpen met het opknappen van een huis. In het bijzonder, ik plaatste plaatrots, ik schuurde, ik hielp bij het leggen van vloeren. Ik heb veel muren en vloeren gedaan en dat soort dingen en op mijn laatste dag heb ik zelfs geholpen met het graven van een greppel voor leidingen. Soms moeten ze helemaal opnieuw beginnen als ze huizen bouwen.

17: Heb je ervaring met dat soort werk?

AJ: Nee. En ik denk dat dat iets is wat ik erg leuk vond aan lowernine.org. Ik had geen ervaring met het bouwen van wat dan ook, maar ze waren enorm enthousiast dat ik ze kwam helpen. De bemanningsleider was zo aardig en hij liet me zien wat ik moest doen. Hij hielp me als ik dingen niet goed deed en hij was erg geduldig met me.

Maar dat was maar twee dagen per week. De rest van de tijd deed ik veel administratief werk. Schrijven, dingen voor ze uittypen en dingen doen die ze moesten doen die zonder een vrijwilliger niet zouden zijn gelukt. Ik werkte ook om de andere dinsdag aan de voedseldistributie en ik denk dat dat een van mijn favoriete kansen was, gevolgd door te helpen bij de wederopbouw van de huizen.

17: Vertel me iets over het werk dat je hebt gedaan met Feeding America.

AJ: Ik kreeg de kans om de mensen van New Orleans en de omliggende gebieden te ontmoeten. Ik heb intake gedaan. Dus ik ging naar de auto's van mensen om hun informatie op te halen, gewoon om iets te bewaren, zoals lowernine.org het noemde. Dit zou worden doorgegeven aan degenen die het voedsel leverden. De mensen van New Orleans waren zo lief, zo aardig. Ik hou van de mensen in New Orleans.

17: Waarom was het zo belangrijk voor je om naar New Orleans te gaan?

AJ: Na online over lowernine.org te hebben gelezen en meer te weten te komen over de organisatie en waar ze voor staan: het helpen van de gemeenschap in het algemeen, gratis - ik dacht gewoon dat ik hun doelen wilde helpen en hun visie wilde helpen in leven. Het feit dat ik in New Orleans was, was zeker een pluspunt, maar ik zou het nog steeds hebben gedaan als het ergens anders was geweest.

17: Wat heb je van de ervaring geleerd?

AJ: Ik heb geleerd dat het oké is om dingen niet te weten en dat het oké is om vragen te stellen. Ik leerde ook het belang van community en community-based organisaties zoals lowernine.org. We komen uit Newark, New Jersey en net als het noorden in het algemeen, hebben we geen groot gemeenschapsgevoel waar mensen gewoon naar je zwaaien terwijl je in de auto zit, voorbij rijdt, op straat loopt. Ik heb zeker het belang van gemeenschap geleerd.

17: Wat betekent het om een ​​stem van verandering te zijn?

AJ: Voor mij is een Voice of Change iemand die bereid is om mensen in nood te helpen of op zijn minst vrijwillig hun tijd te besteden en licht te werpen op problemen die momenteel veel voorkomen. Dat kan huisvestingsonzekerheid zijn of het belang van het hebben van non-profit en gemeenschapsgebaseerde organisaties in de stad die mensen helpen die niet zo gelukkig zijn. Het is van groot belang om daar licht op te kunnen werpen.

Het is iemand die bereid is zichzelf te tonen en te helpen, oprecht en gepassioneerd om een ​​verschil te maken in de wereld. Ik heb een enorme passie om mensen te helpen en ik vind dat belangrijk om een ​​Voice of Change te zijn.

17: Dus, welk advies heb je aan anderen in je generatie die een verschil willen maken?

AJ: Eerlijk gezegd zou ik zeggen, wees niet bang om je comfortzone te verlaten. Sta op en ga naar buiten. Doe onderzoek naar dingen die je wilt doen. Dat is zeker iets dat ik heb moeten leren, om niet bang te zijn om ver van huis te gaan en uit de plaats te komen waar ik me het meest op mijn gemak voel en bereid ben me aan te passen aan de omstandigheden.

17: Nog iets?

AJ: Over het algemeen was de ervaring geweldig en als mensen vrijwilligerswerk willen doen, accepteert lowernine.org het hele jaar door vrijwilligers. En het is 10 op 10. Ik zou het zeker aanraden.

Delen van dit interview zijn voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.