LGBTQ-tieners hoeven de rode staten niet te verlaten om naar de universiteit te gaan

Toen ik tien jaar geleden naar de universiteit ging in Utah, was ik doodsbang.

Ik was een gesloten transgendervrouw die in een van de meest conservatieve staten van het land woonde. Alleen 's nachts, verstopt in mijn auto aan de uiteinden van donkere parkeerplaatsen, voelde ik me op mijn gemak om mijn verzinnen. (Kanttekening: ik was vreselijk erbij. Niemand zal die selfies ooit zien.)

Maar toen ik in 2017 terugging naar Utah om mijn boek te onderzoeken Echt queer Amerika, Ik ontmoette zoveel ongelooflijke LGBTQ-jongeren die hardop en trots waren. In Utah. Ze waren niet bang om zichzelf te zijn in hun geboortestad. Eén vriend was zelfs speciaal naar Utah verhuisd, zodat hij naar een transgendervriendelijke school kon gaan (het was Weber State).

Als je LGBTQ bent en binnenkort naar de universiteit gaat, zou je kunnen denken dat je naar een kuststad moet vluchten om je op je gemak te voelen om jezelf te zijn. Oudere generaties LGBTQ-mensen vertellen je misschien zelfs dat je Kansas zo snel mogelijk moet verlaten om je beste leven te leiden. Maar misschien hoef je niet weg te gaan. Tegenwoordig zijn er meer queer safe havens in rode staten dan ooit tevoren. Dat gezegd hebbende, als je je onveilig voelt tijdens een campusbezoek of je echt een schone pauze van huis nodig hebt om te floreren, dan doe je dat. Maar het feit is dat het vroeger een no-brainer was dat homo's hun geboorteplaats in Mississippi of Arkansas achter zich lieten. Maar nu kun je zelf bepalen wat goed voelt.

En dat is geweldig nieuws, want in tegenstelling tot wat je misschien op tv of films ziet, gaan de meeste jonge mensen naar een universiteit binnen 100 mijl van hun geboorteplaats.

Volgens Campus trots - een organisatie die LGBTQ-inclusiviteit op hogescholen en universiteiten volgt op een vijfsterrenschaal die zaken als LGBTQ-vriendelijke programma's, beleid en praktijken in overweging neemt - er zijn nu 23 scholen in het Amerikaanse Zuiden met een rating van vier sterren of hoger. Dat geldt ook voor de Emory University in Atlanta, waar ik naar de graduate school ging en uiteindelijk uit de kast kwam als transgender. Maar het omvat ook scholen in steden waar je misschien nog nooit van hebt gehoord, zoals Swannanoa, North Carolina en Highland Heights, Kentucky.

Het Midwesten heeft de Zuid-beat met 39 campussen met een beoordeling van vier sterren of hoger. Als je bijvoorbeeld een queer inwoner bent van de thuisstaat van Mike Pence, hoef je niet helemaal naar New York te gaan omdat Indiana University in Bloomington heeft vijf sterren op de Campus Pride Index. ik eigenlijk ontmoette mijn vrouw in Bloomington en het is een mooie kleine stad met een aantal van de beste pizza's die ik ooit heb gehad. (Ga naar Moeder Beer. Je zult me ​​later bedanken.)

En Utah? Nou, het heeft maar één school boven de vier sterren, maar het is een goede: de Universiteit van Utah, waar LHBTQ-studenten elke week afsluiten met Fantastische vrijdagen, een evenement waar ze samen bordspellen spelen en het belangrijkste krijgen dat een student kan krijgen: gratis eten.

Als je verbaasd bent dat er zoveel LGBTQ-vriendelijke opties zijn verspreid over Midden-Amerika, doe dat dan niet. Millennials en Gen-Z's identificeren zich met hogere percentages als LGBTQ dan welke vorige generatie dan ook. (Zeven procent van de millennials zijn LGBTQ, en hoewel we nog geen solide gegevens over Gen Z hebben, wijzen alle tekenen erop dat ze zijn zelfs vreemder.) We komen naar buiten en we gaan nergens heen. Als hogescholen ons collegegeld willen - en wauw, willen ze ons collegegeld - dan moeten ze iedereen verwelkomen, ongeacht seksuele geaardheid en genderidentiteit.

Het is een feit dat jonge LGBTQ-mensen meer conservatieve delen van dit land transformeren. Dat is het fenomeen dat ik probeerde vast te leggen Echt queer Amerika. Ik ging naar Utah, Texas, Indiana, Tennessee, Arkansas, Mississippi en Georgia en interviewde geweldige queer mensen die ervoor kiezen om in rode staten te blijven in plaats van te vertrekken naar liberale metropolen zoals Los Angeles en San Francisco.

Ik speelde kaarten met niet-binaire kinderen in Utah, ging naar een dragshow in Mississippi en reed roller onderzetters met mijn biseksuele beste vriend in een pretpark in Tennessee dat eigendom is van LGBTQ-superbondgenoot Dolly Parton. (Als je ooit naar Dollywood, zorg ervoor dat je haar tourbus bezoekt, die een groot bad en een koelkast heeft - en een speciale kast alleen voor haar pruiken.)

Dit is wat ik tijdens mijn reis heb geleerd: het zogenaamde "echte Amerika" is bezaaid met honderden en honderden LGBTQ-vriendelijke hotspots. Terwijl jongere generaties naar het zuiden en westen trekken, brengen ze hun progressieve waarden met zich mee, voortbouwend op de verandering die is aangebracht door oudere LGBTQ-mensen die hun leven hebben gewijd aan hun thuisstaat. Dankzij dat activisme voeren meer rode staten een verbod uit op de schadelijke praktijk van conversie therapie en wetten uitvaardigen die LGBTQ-mensen beschermen. Geleidelijk aan, beetje bij beetje, worden de rode staten in plaats daarvan regenboog.

Er is hard bewijs om mijn bevindingen te ondersteunen. Een paar jaar geleden, ConsumerAffairs.com keek naar de peilinggegevens van de US Census en Gallup en gaf steden een rangorde op basis van het percentage van hun bevolking dat zich identificeerde als LGBTQ. Van 1990 tot 2014 viel New York City zelfs op de ranglijst, terwijl Salt Lake City van 39. sprong^e plaats tot 7^e plaats. Andere middelgrote steden in rode staten maakten even grote sprongen.

Dus als je in Kansas woont en je denkt dat Manhattan, New York de beste plek is om LGBTQ te zijn, overweeg dan om naar Manhattan te gaan, Kansas in plaats daarvan kun je naar een universiteit gaan met een Campus Pride-beoordeling van vijf sterren. (Dat zou zijn Kansas staat, en je kunt er veel meer eten voor veel minder geld dan in New York).

Er is veel veranderd in mijn leven sinds mijn eerste jaar in Utah: ik kwam naar buiten, ik maakte een overstap, reisde door het land. Ergens onderweg leerde ik zelfs hoe ik mijn eyeliner moest aanbrengen. (Mijn vrouw heeft daar misschien een beetje mee geholpen. Bedankt lieverd.)

Ook in Amerika is er veel veranderd: ik was ooit echt bang om jong te zijn en LGBTQ in een rode staat. Maar dat hoeft niet echt. Niet meer.

Samantha Allen is auteur en journalist. Pre-order haar boek, dat op 5 maart verschijnt, hieronder.