Wat zal er gebeuren met de vrouwen en meisjes van Afghanistan?

Half augustus viel Kabul, de hoofdstad van Afghanistan, in handen van de Taliban. In de afgelopen maanden was het een gevreesde gebeurtenis geworden, nadat de groep gestaag grip had gekregen over de hele wereld land, gesteund door de geplande terugtrekking van de Amerikaanse en Britse strijdkrachten tegen 11 september, maar niemand had verwacht dat dit zou gebeuren, dus snel. Schokkende taferelen zijn vandaag over de hele wereld geëxplodeerd, waarop duizenden wanhopige Afghanen te zien zijn die proberen te ontsnappen.

Misschien heeft niemand meer gevreesd voor de terugkeer van de Taliban dan de vrouwen van Afghanistan. De afgelopen 20 jaar zijn er veel vorderingen gemaakt om vrouwenrechten, die de huidige situatie bijna van de ene dag op de andere lijkt te wissen.

Een korte geschiedenisles…

De Taliban, een politieke beweging en militaire groepering, ontstond in het begin van de jaren negentig en zou zijn leven zijn begonnen in religieuze seminaries in Noord-Pakistan. Haar missie was om de orde te herstellen na de terugtrekking van de Sovjettroepen uit

Afghanistan in 1989, en installeer een extreme versie van de sharia. In 1998 had de groep de controle over 90 procent van Afghanistan.

Eenmaal aan de macht kreeg de groep al snel internationale verontwaardiging over verschillende mensenrechtenschendingen. Voor vrouwen was een van de strikte mores die werden geïnstalleerd het verbod op vrouwelijke opvoeding boven de 10 jaar, het gedwongen dragen van de boerka en een strenge beperking van de dagelijkse vrijheden. De invloed van de Taliban heeft vaak gedreigd zich buiten Afghanistan te verspreiden naar regio's zoals Pakistan, waar de groep, zoals bekend, het schoolmeisje neerschoot. Malala Yousafzai in 2012.

Toen het vermoeden bestond dat de Taliban Al-Qaeda-troepen onderdak bood na de aanslagen van 11 september 2001, werd een door de VS geleid internationaal offensief gelanceerd op Afghanistan. Het resultaat was de verdrijving van de Taliban van de macht, de installatie van een Afghaanse regering en een 20 jaar durende militaire bezetting door Amerikaanse en Britse troepen. Hoewel de Taliban niet langer de leiding had, verloren ze niets van hun kracht. Het maakte veel delen van het land onstabiel, botste consequent met Amerikaanse en Britse militairen en volhardde in aanvallen op Afghaanse burgers. Tot de topdoelen behoorden vrouwen in machtsposities.

Vredesbesprekingen tussen de VS en de Taliban zijn afgelopen in februari 2020, die Amerika's vreedzame terugtrekking belooft in ruil voor een stopzetting van het geweld. Zowel de Afghaanse functionarissen als de leidende militaire generaals hebben gewaarschuwd dat de regering zou vallen zonder internationale hulp. Slechts enkele weken verwijderd van Biden's deadline van 11 september, het lijkt erop dat het ergste is gebeurd.

Hoe is de situatie voor vrouwen in Afghanistan nu?

Vóór de jaren zeventig, vrouwenrechten in Afghanistan had aantoonbaar, in grote lijnen gelijke tred gehouden met veel andere westerse landen. Afghaanse vrouwen hadden stemrecht in 1919, slechts een jaar na de vrouwen in het VK. Gendersegregatie werd in de jaren vijftig afgeschaft en in de jaren zestig werd in een nieuwe grondwet vrouwen opgenomen in het politieke leven. Door de instabiliteit in de regio werden deze rechten vanaf de jaren zeventig geleidelijk afgebrokkeld.

De heerschappij van de Taliban in de jaren negentig heeft de vrouwelijke progressie effectief uitgewist. De groep handhaafde zijn eigen, extreme herhaling van de sharia, wat betekende dat vrouwen werden verbannen uit het onderwijs en de beroepsbevolking, waardoor de huis zonder mannelijke chaperonne, enige huid in het openbaar of toegang tot gezondheidszorg die wordt toegediend door een man, laat staan ​​enige betrokkenheid bij politiek leven.

Toen de door de VS geleide militaire coalitie tussenbeide kwam, zei VN-secretaris-generaal Kofi Annan de beroemde uitspraak: “Er kan geen echte vrede en herstel zijn in Afghanistan zonder herstel van de rechten van Dames."

De afgelopen 20 jaar is er een enorme vooruitgang geboekt voor vrouwen in het land. Vrouwenbewegingen zijn niet langer wettelijk beperkt, en vrouwen zijn ook niet wettelijk verplicht om de boerka te dragen, maar kunnen vrijelijk kiezen, als ze dat willen. Een nieuwe grondwet in 2003 beschermde vrouwenrechten en in 2009 nam Afghanistan de wet op de uitbanning van geweld tegen vrouwen (EVAW) aan. Het zorgde ervoor dat 27 procent van de 250 zitplaatsen in het Afghaanse parlement waren voorbehouden aan vrouwen. Onderwijs staat momenteel open voor vrouwen en de deelname van vrouwen heeft een hoogtepunt gekend van 65 procent, met miljoenen meisjes op school en duizenden op de universiteit. Meisjes waren goed voor 39 procent van het land 9,5 miljoen studenten vorig jaar. Er wordt aangenomen dat ongeveer 22 procent van de Afghaanse beroepsbevolking nu vrouw is en dat vrouwen machtsposities hebben ingenomen in de politiek, de rechterlijke macht en het leger. Er zijn meer dan 200 vrouwelijke rechters in Afghanistan en vanaf april 2021 waren er meer dan 4.000 vrouwen bij wetshandhaving.

Hoe zal dat veranderen?

Hoewel woordvoerders van de Taliban erop hebben aangedrongen dat de vrouwenrechten behouden blijven, blijkt uit rapporten dat: vrouwen zijn naar huis gestuurd van hun banen en universiteiten in steden die onder Taliban. zijn gevallen controle. Een recent incident bij Aziz Bank in de zuidelijke stad Kandahar zagen gewapende Taliban-mannen vrouwelijke werknemers uit hun baan begeleiden en zeiden dat hun mannelijke familieleden hun plaats konden innemen.

Een anonieme universiteitsstudent schreef dit weekend in de bewaker van verwoestende taferelen in Kabul, waar haar medestudenten door de politie zijn geëvacueerd en zijn achtergelaten niet in staat om met het openbaar vervoer te reizen, omdat chauffeurs te bang waren voor represailles van de Taliban als ze een auto zouden vervoeren vrouw. Ze meldt dat haar zus gedwongen was haar baan bij de overheid te ontvluchten en dat ze, momenteel bezig met het afronden van haar tweede graad, "alles zal moeten verbranden wat ik in 24 jaar van mijn leven heb bereikt".

Internationale verontwaardiging is de afgelopen week toegenomen. Malala deed een oproep tot actie aan wereldleiders om de rechten van vrouwen in het land te verdedigen. “We kijken in complete shock toe hoe de Taliban de controle over Afghanistan overneemt. Ik maak me grote zorgen over vrouwen, minderheden en voorvechters van mensenrechten”, schreef ze op Twitter. “Wereldwijde, regionale en lokale machten moeten oproepen tot een onmiddellijk staakt-het-vuren, dringende humanitaire hulp verlenen en vluchtelingen en burgers beschermen.” Mahbooba Seraj, de oprichter van het Afghan Women's Network, zei in een recent interview: "Wat er vandaag in Afghanistan gebeurt, zal dit land 200 jaar terugzetten."

Tweederde van de bevolking van Afghanistan is onder de 30, wat betekent dat de meeste vrouwen nog nooit onder controle van de Taliban hebben geleefd. Terwijl een aantal vrouwen de boerka uit vrije keuze draagt, zullen velen deze nu voor het eerst onder verplichte vereisten dragen. De meesten hebben nooit geweten hoe het is om niet zonder begeleiding te kunnen studeren, werken of het huis uit te gaan. Dat zullen ze nu ongetwijfeld doen. Een foto die vandaag over het internet verspreidt, toont afbeeldingen van vrouwelijke modellen in de etalages van een modewinkel in Kabul die worden overschilderd. Het is een schrijnend beeld van wat er nu mogelijk gaat gebeuren voor alle vrouwen in Afghanistan.

Hoe kan ik je helpen?

Er is een groeiend aantal organisaties en liefdadigheidsinstellingen die zich inzetten voor hulp aan Afghaanse vluchtelingen en empowerment van vrouwen in de regio. Hieronder staan ​​er maar een paar.

Internationaal Reddingscomité

Amnesty International VK

Vrouwen voor vrouwen internationaal

Hulp internationaal