2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Wanneer een boek over een Aziatisch-Amerikaanse tiener in een film wordt omgezet, is het moeilijk te geloven dat er enige twijfel bestaat over het ras van de actrice die de hoofdrol zou spelen. En toch de auteur van Aan alle jongens van wie ik eerder heb gehouden, Jenny Han, moest vechten voor Lana Condor om te worden gecast als Lara Jean Song Covey. De actrice, 21, weet hoeveel impact zichtbaarheid kan hebben op meisjes die zichzelf vaak niet in belangrijke rollen zien, en ze maakt optimaal gebruik van de schijnwerpers.
Over het verspreiden van liefde...
Als ik een film ga maken waarin een lief meisje te zien is dat aardig en vriendelijk is en marcheert op het ritme van haar eigen trommel, dan is het alleen maar logisch dat ik daaraan wil voldoen. Ik heb het gevoel dat ik de verantwoordelijkheid heb om een rolmodel te zijn en ook om goedheid te promoten. Ik wil dat meisjes zich vertegenwoordigd voelen en dat ze iemand hebben om naar op te kijken. Ik denk aan mijn jongere neven - ik gebruik ze als mijn maatstaf voor hoe ik wil dat mensen me zien. Ik heb een studiebeurs in Vietnam gecreëerd met The Asia Foundation die ik gebruik om meisjes naar school te laten gaan, en ik wil dat promoten en in stand houden.
Over echt blijven...
Het is een geweldig jaar geweest en alles wat er is gebeurd is geweldig, maar het is ook heel anders voor mij geweest. Ik heb het gevoel dat ik de relaties die ik voor dit jaar had, nog meer waardeer dan ooit. Ik heb geleerd om vrienden en familie dicht bij me te houden en ze te vieren - ze zijn eigenlijk in je leven omdat ze je leuk vinden als persoon en niet vanwege wat ze van je kunnen krijgen.
Over zelfreflectie...
Ik was zo emotioneel aan het kijken Gekke rijke Aziaten. Toen ik uitstapte, voelde ik elke emotie en huilde. Ik realiseerde me dat het kwam omdat het te lang duurde om onszelf op het scherm te zien. Nu het is gebeurd, is het echt spannend en het maakt me venijnig agressief om ervoor te zorgen dat dit blijft gebeuren.
Over privacy...
Vanwege mijn film denk ik dat mensen denken dat ik slimmer ben in de liefde dan ik in werkelijkheid ben - ze denken dat ik een soort Cupido ben. Het is lief, maar ik ben redelijk privé [over mijn persoonlijke leven]. Ik wil dat mensen het gevoel hebben dat ik hun vriend ben, maar ik wil niet te veel weggeven. Het is een evenwichtsoefening.
Op excuses...
In het leven hebben we vaak het gevoel dat als we slecht worden behandeld, we dat gedrag excuseren of het onder het tapijt vegen. Je hebt het gevoel: Misschien is het gewoon omdat ik jong ben en ze het niet begrijpen, of misschien zijn ze slimmer dan ik, of hebben ze aan meer dingen gewerkt dan ik. Het belangrijkste dat ik dit hele jaar heb geleerd, is respect afdwingen en afdwingen.
