Rachel: College gebonden studenten!

Dus het is weer lente, en voor middelbare scholieren brengt de lente geweldige tijden maar stressvolle beslissingen. Als ik het me goed herinner, is het rond deze tijd van het jaar wanneer de competitieve klauwen tevoorschijn komen en de liefdesverdriet plaatsvinden; ineens begint iedereen (leraren, ouders, vrienden, noem maar op) zich steeds verder in je persoonlijke zaken te verdiepen, onschuldig vragend naar welke hogescholen je hebt geaccepteerd, hoeveel financiële hulp je hebt gekregen, waar je heen gaat, of jij en je vriend bij elkaar blijven, of je naar kamer gaat met je beste vriend, enzovoort. enzovoort. Plots worden "naammerkscholen" opgezet tegen kleinere instellingen en een miljoen andere factoren - afstand van huis, campusgrootte, honoursprogramma's, beurzen, woonleven, eetgelegenheden, alumninetwerken, stagemogelijkheden - dragen bij aan een van de moeilijkste beslissingen die je ooit zult moeten nemen: waar ga je heen? middelbare school.

Ik ben geen expert, dus neem mijn advies voor wat het waard is, maar ik denk (geld en andere logistiek in afwachting) dat de sleutel tot het kiezen van een universiteit eenvoudig is: doe wat goed VOELT. Waar zie jij jezelf de komende vier jaar wonen en studeren? Welke kleuren draag je als je afstudeert en wat staat er op je diploma? Probeer, zo hard als ik weet, de druk die vanuit elke hoek op je afkomt te vergeten en met je gevoel mee te gaan. Uiteindelijk zal JIJ degene zijn die elke ochtend opstaat om naar de lessen te gaan, en jij zult degene zijn die lange uren in de bibliotheek doorbrengt; universiteit zal je ervaringen en je harde werk zijn, niet die van je moeder of je studieadviseur of zelfs je toekomstige werkgevers. (Ik sprak met een meisje dat ervan overtuigd was dat ze een betere baan zou krijgen als ze zou afstuderen aan een ivy league school, totdat ik het feit ter sprake bracht dat een werkgever meer bereid is een goed aangepaste sollicitant in dienst te nemen die een succesvolle en gelukkige universiteitservaring heeft gehad dan een niet-inspirerende klimop diploma... dus ga waar je de best mogelijke ervaring voor je persoonlijkheid krijgt, of dat nu Harvard is of een staatsschool of kunstacademie of waar dan ook.)

Mijn gebabbel verandert in een lezing, dus ik ga van mijn zeepkist af en open de vloer voor discussie en debat. Wat denk je? Is er een formule voor het kiezen van een hogeschool? Is "merknaam" beter dan "perfecte pasvorm"? Is een geweldig financieel hulppakket belangrijker dan naar de school van je dromen te gaan? Ik ben benieuwd waar je aan denkt, dus deel je mening hier!