Een model vertelt hoe ze ECHT over haar lichaam denkt

Model en kunstenaar Myla Dalbesio haalde de krantenkoppen in 2014 toen ze in een ondergoedcampagne van Calvin Klein verscheen als het eerste 'plus-size'-model van het merk. De schoonheid van maat 10 zag er ongelooflijk uit op de foto's, die op billboards en in tijdschriften verschenen.

Maar niet iedereen was er zo blij mee. Haar foto ging snel viraal, met veel ontsteltenis dat Myla is niet wat zij als plus beschouwen. CK reageerde snel en zei dat het Myla niet als een plus-size beschouwde, maar haar koos omdat ze de beste was voor de baan. Toch zei Myla dat ze het "grootste model ooit" was om voor CK te modelleren.

Nu gaat ze open in Geschikt tijdschrift, die werd hergebruikt op Raffinaderij29. Ze schrijft een open brief in het omslagverhaal over hoe ze zichzelf echt ziet en hoe anderen op haar lichaam reageren.

Myla begon met modellenwerk toen ze 16 jaar oud was, toen haar werd verteld dat ze niet dun genoeg was om model te zijn. Meer dan 10 jaar later kreeg ze te horen dat ze te groot is voor modellen met rechte maten, maar te klein voor plus. Ze voelt dat ze in geen enkel label past. Ze spreekt tot zichzelf in haar schrijven, over hoe ze zich voelt over haar lichaam, zowel goed als slecht.

"Niemand wil iets horen over je rare gevoelens en twijfels en wat je ziet als je in de spiegel kijkt", schrijft ze. "Is dat niet altijd zo? Je merkt die dingen pas op als iemand je vertelt dat het verkeerd is. Weet je nog dat je zus je vertelde dat je wenkbrauwen op rupsen leken? Toen plukte je ze zo dun dat ze er amper waren." 

Myla schrijft dat veel van de onzekerheden die ze als kind had (een grote sproet of waterpokkenlitteken) onbelangrijk werden naarmate ze ouder werd. Maar toen ze een populairder model werd, kreeg ze kritiek - vaak online - die haar zelfrespect aantastte.

"Je kwam erachter dat je een grote kin had toen je het in een briefje las, weet je nog?", schrijft ze. "Dat briefje voor de fotograaf. 'Verminder de nadruk op kin.' En die opmerking, dat herinner je je nog. Die op die website. 'Ze heeft een cowboykaak.' 'Mannenhanden, geen belediging.'"

Soms moet Myla zichzelf eraan herinneren dat het oké is om van zichzelf te houden, met haar gebreken en zo.

"Je houdt van jezelf, weet je nog? Je houdt van je lichaam", schrijft ze. "Je kont is geweldig. Je hebt ook een mooie buik, spiergeheugen van al die jaren als danseres en crunches in je slaapkamer terwijl je keek De echte wereld. Nu is het bedekt met dat laagje vet, soms dun, soms dik, maar in het juiste licht zie je er afgezwakt en strak uit."

Haar essay is een fascinerende blik in het hoofd van een model en laat echt de constante strijd zien die zoveel vrouwen doormaken om van de huid te houden waarin ze zich bevinden.