23 meisjes bespreken waarom ze meededen aan de Women's March

Mensen van alle leeftijden en achtergronden deden mee aan de Vrouwenmars 2018 om te vechten voor een aantal doelen, waaronder vrouwenrechten, immigrantenrechten, LGBTQ+-rechten en nog veel meer. Tijdens en na de mars vroegen we 23 meisjes om duidelijk te maken waarom ze besloten te lopen.

1. "Ik marcheer omdat de dingen niet zijn zoals ze zouden moeten zijn, en dat moeten we veranderen omdat" als we het nu niet doen, zal het nooit gebeuren." — Makayla, 16 jaar

2. "Ik marcheer vandaag omdat veel rechten worden nu over het hoofd gezien, vooral in ons land met de administratie. Ik heb het gevoel dat mensen weten dat het gebeurt, maar dat niemand er echt iets aan doet." - Luca, 14

3. "Ik ga vandaag marcheren omdat ik vind dat veel vrouwenrechten recentelijk, onder de regering-Trump, zijn weggenomen, en hij heeft een zeer respectloze houding ten opzichte van vrouwen.

Het is belangrijk voor ons om allemaal samen te komen en steun elkaar en kom op voor wat we geloven." - Freda, 13

4. "Ik marcheer omdat ik geloof dat de regering-Trump dingen doet waar ik het niet mee eens ben, en" we moeten hem eraan herinneren dat we er nog zijn en we vechten nog steeds voor waar we in geloven." - Margaux, 13

5. "Ik marcheer omdat met de wereld waarin we leven, marcheren met een menigte sterke, krachtige vrouwen is een van de weinige dingen die me hoop voor de toekomst geven." - Jasmyne, 21

6. "Ik marcheer omdat 53% van de blanke vrouwen op president Trump heeft gestemd en... de rest van ons moet ons privilege controleren en duw terug tegen het blanke supremacistische, heteronormatieve patriarchaat dat zij, en hij, op hun plaats houden." - Danielle, 22

7. "Ik marcheer omdat ons land niet is waar het zou moeten zijn. De mogelijkheid hebben om te marcheren is een voorrecht, een voorrecht dat nooit als vanzelfsprekend mag worden beschouwd. Om te kunnen spreken en spreken, verzamel als energieke individuen, zowel jong als oud, en moedig vrouwen over de hele wereld aan om op te komen voor wat juist is - daarom marcheer ik." - Jessica, 22

8. "Ik marcheer voor vrouwen en alle andere gemarginaliseerde groepen om te zeggen dat we hier zijn en... we hebben een stem die niet langer tot zwijgen zal worden gebracht omdat we geloven in een beter Amerika." - Sadie, 22

9. "Ondanks het feit dat de Women's March eerder werd bekritiseerd omdat het niet intersectioneel of inclusief genoeg was, Ik kwam toch opdagen omdat ik deel wilde uitmaken van een moment dat veel gekleurde vrouwen hebben geleid en waaraan deelgenomen heeft. Het is belangrijk op te merken dat de Vrouwenmars slechts een symbool is van activisme; als je gisteren marcheerde, hoop ik dat je enthousiasme voor verandering ook wordt weerspiegeld in inspanningen die verder gaan dan deze ene dag. We moeten elkaar steunen, wat betekent dat we zwarte vrouwen moeten steunen die zich kandidaat stellen, we moeten onze congresleden blijven oproepen om de #CleanDreamAct door te voeren, we moeten morele en fysieke steun bieden aan vrouwen die naar buiten komen met hun #MeToo-verhalen, en we moeten andere protesten steunen op dezelfde manier waarop we de Women's March hebben gesteund." - Valeria, 20

10. "Ik marcheerde voor alle vrouwen - degenen die vechten om in dit land te blijven, voor degenen die nog steeds in stilte zijn, voor ons lichaam, onze keuzes en onze stemmen. We zullen niet meer het zwijgen worden opgelegd. Ik zal blijven marcheren voor vooruitgang, gelijkheid en een betere toekomst." - Nancy, 22

11. "Ik marcheerde omdat ik moe ben, maar niet verslagen. Ik marcheerde omdat ik dankbaar ben voor al degenen die voor mij marcheerden. Ik marcheerde in solidariteit voor iedereen die niet het gevoel heeft dat de mars een ruimte is die hen omvat. Ik marcheerde om onze ruimte terug te winnen." - Bianca, 23

12. "Hoewel ik een hekel heb aan mensenmassa's en lange tijd wandelen, hou ik van het gevoel verenigd te zijn. Dit is waarom ik marcheerde. Het geeft me een gemotiveerd en krachtig gevoel. We moeten fysiek samenkomen en weerstand bieden om elkaar te steunen. Ik vind het heerlijk om verbonden en ondersteund te worden door iedereen daar en zal zeker weer gaan! Het is zo belangrijk om te vechten voor waar je in gelooft, wat dat ook is. Ook al komt deze gemeenschap van betogers maar een paar uur per jaar bij elkaar, het geeft me zoveel sterker het gevoel dat ik zelfs de kleinste hoeveelheid tijd met hen heb doorgebracht." - Maude, 15

13. "Ik heb de beslissing genomen om deel te nemen aan de Women's March omdat Ik sta voor gelijkheid en ik sta voor degenen die niet op zichzelf kunnen staan. Minderheden, vrouwen, de LGBTQ+-gemeenschap, immigranten zonder papieren en nog veel meer worden aangevallen door degenen die aan de macht zijn, en velen staan ​​in de schaduw uit angst om vervolgd te worden omdat ze voor zichzelf opkomen. Gewoon de mogelijkheid hebben om te marcheren is om die reden een voorrecht voor mij, en het is belangrijk om de stemlozen een stem te geven door aandacht te vragen voor deze kwesties." - Saifa, 15

14. "Ik ben aan het marcheren omdat Ik geloof gewoon dat iedereen gelijk moet zijn, en ik denk dat dit in het algemeen betekent dat we samenkomen en de kracht van meer dan één persoon die samenkomt. " - Tyra, 17"

15. "Ik marcheer vandaag omdat ik denk" het is belangrijk om op te komen voor vrouwenrechten." — Ashleigh, 16 jaar

16. "Ik ben hier omdat ik vecht voor mijn rechten en de rechten van andere mensen omdat... het wordt tijd dat we ze hebben." — Alexa, 17 jaar

17. "Op zaterdag, Ik marcheerde voor alle vrouwen die zijn onderdrukt en misbruikt, voor alle vrouwen die het zwijgen zijn opgelegd door degenen die hen pijn hebben gedaan. Ik marcheerde tegen glazen plafonds - voor de vrouwen die ongelijke behandeling hebben gekregen op de arbeidsmarkt, want zelfs als een vrouw hogere prestaties heeft dan mannen, denken sommigen nog steeds dat ze minder gekwalificeerd zijn vanwege hun geslacht. Ik marcheerde ook tegen muren, tegen de achterdocht en de haat die het afgelopen jaar een legitieme stem heeft gekregen. Het voelde noodzakelijk en opwindend om te marcheren en mijn stem luid te verheffen." - Ayla, 14

18. "Dit was mijn eerste mars en terwijl ik onderweg in de R-trein zat, dacht ik aan alle manieren waarop ik had kunnen sterven. Een bom, een gestoorde schutter, een wilde steekpartij, een pijpexplosie, en de lijst ging maar door. Toen ik daar aankwam, leek het niet echt iets heel overweldigends of druks. Maar naarmate de tijd verstreek en de liedjes veranderden, zag ik dat er mensen begonnen te verschijnen. Allemaal verschillende soorten mensen ook. Mannen en vrouwen, kinderen, ouderen en gehandicapten. Ik begon in te zien dat deze mars niet alleen mensen waren die zich bij twintig graden voor de lol verzamelden, maar het was zinvol en belangrijk voor iedereen daar." - Nicole

19. "Simpel gezegd, ik voel me vandaag, in dit land, met onze huidige regering, je kunt niet niet marcheren. Je moet geven om vrouwen, immigranten, de LGBTQA-gemeenschap en iedereen. Niets zal beter worden als we niet allemaal samenkomen en van elkaar houden." - Sofia, 20

20. "Ik ben opgegroeid in een gemeenschap waar ik al sinds mijn vijfde naar dit soort protesten ga, maar het was iets" dat gebeurde alleen in mijn gemeenschap en zoveel mensen konden het zo lang negeren als het er niet bij betrokken was jij. En ik ben zo blij dat mensen eindelijk zeggen: "Genoeg is genoeg. We gaan ervoor zorgen dat je ons hoort. We zullen niet meer zwijgen." En ik ben blij om vrouwen van alle leeftijden en generaties en klasse allemaal samen te zien komen. Ik vind het zo inspirerend." — Sami, 20

21. "Ik wilde dit jaar weer naar New York City marcheren om te laten zien dat we nog steeds vechten en niet loslaten wat het belangrijkst is. Toen ik de metro verliet bij Columbus Circle en een zee van roze inging, Ik voelde meteen een gemeenschapsgevoel. We waren daar allemaal om dezelfde reden, om weerstand te bieden. Als jonge vrouw is het niet alleen inspirerend om andere vrouwen te zien vechten, maar het herinnert ons eraan dat we samen krachtiger zijn. Samen kunnen we het verschil maken, en we gaan het verschil maken. Na de verkiezing van Trump is het aantal vrouwen dat geïnteresseerd is in het presidentschap gegroeid tot recordaantallen." - Anna, 16

22. "De vrouwenmars was een onvergetelijke ervaring. Ik werd omringd door krachtige en inspirerende vrouwen, die me in staat stelden te begrijpen hoe belangrijk het is om in onze gemeenschappen te groeien. Deze gebeurtenis liet me ook zien hoe democratie eruit ziet. Ik had het gevoel dat ik een verschil maakte en opkwam voor waar ik in geloof. Er was een gevoel van eenheid onder iedereen daar. Samen waren we zelfverzekerd en niet te stoppen. Marcheren was een onbeschrijfelijk gevoel, dat hoop gaf voor onze toekomst. Ik streef ernaar om alles wat ik van deze mars heb geleerd te omarmen en dezelfde moed en vastberadenheid in mijn dagelijks leven weer te geven. Ik ben zo trots om deel uit te maken van deze beweging en naast miljoenen andere geweldige vrouwen te staan." - Sophia, 14

23. "Toen ik sprak met Barbara O'Connor, 63, die ik tijdens de mars ontmoette, vertelde ze hoe "we zelfs vroeger dezelfde mishandeling door mannen ervoeren, maar we spraken niet uit. We schaamden ons, schaamden ons en dachten dat het onze schuld was.” Wat begon als een kleine beweging veroorzaakte een wereldwijde conversatie. Door de steun die deze bewegingen bieden, zijn mensen niet meer bang om zich uit te spreken. Ze krijgen niet langer de schuld van het seksueel wangedrag, de verkrachting of het misbruik dat ze hebben doorstaan. Nu ligt de schuld bij de beschuldigde, niet bij de aanklager. Hier mag het echter niet bij blijven. Als we verwachten te zien veranderen, moeten we stemmen!" — Safa, 16