2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Hallo iedereen,
Op dit moment ben ik op voorjaarsvakantie in Panama City Beach, Florida! Mijn eerste smaak van het paradijs eindigde met mijn gezicht naar beneden, flauwgevallen in ons appartement. Oeps! Nu ga ik mezelf de komende week ijsberen. Onze groep beraadt zich op diepzeevissen of zwemmen met dolfijnen. Persoonlijk kon het me niet schelen, want beide zouden geweldig zijn.
Het weer is perfect. Boven de jaren 70 de hele week lang! Mijn bleke, pasteuze, kaaskophuid past zich langzaam aan aan de omgeving. Ik ging van het schudden van sneeuw van mijn laarzen naar het vegen van zand van mijn voeten in een kwestie van uren. Ik heb nog nooit zoveel hotties in mijn leven gezien! Hoewel, geen enkele is zo heet als een van de jongens in mijn groep. (Zie aankomende vlog voor meer details.)
Er is hier geen enkel saai moment. Als er geen feest is in de flat, is er een feest op het strand. Ons resort ligt direct aan de kust, compleet met jetski's, parasailing en een tiki-bar. Als je mijn laatste leest
Hoe dan ook, we hebben nog niet eens de oppervlakte van deze plek bekrast. Er is dus veel te doen. Op een gegeven moment gaan we een paar clubs bekijken. De Jersey Shore cast zal hier donderdag zijn, en je kunt maar beter geloven dat ik mijn weg naar "The Situation" ga vinden. Ik zou zelfs genoegen nemen met Snooki.
O, ik was het bijna vergeten. Vandaag gingen we voor een volledig nutteloze, 2 mijl, inspannende, ellendige wandeling naar de pier die we van een afstand nauwelijks kunnen zien. De pier die verantwoordelijk is voor mijn verbrande schouders. De pier die twee kostbare uren van mijn leven heeft gestolen. De pier waar we niet eens op konden lopen omdat hij twee dollar kost... lopen... op de pier... en we hadden geen geld... Ik heb ook nog nooit een kwal gezien tot vandaag, maar ik zag MILJOENEN verspreid over het strand op onze dodenmars naar de pier. We probeerden er zoveel mogelijk te redden, maar het was nutteloos. De natuur gaat zijn gang. Arme gelei :\
Ik moet nu gaan, het strand roept mijn naam. Mijn volgende bericht zal een veel gedetailleerder verslag zijn, dat beloof ik. Maar wat er in Panama gebeurt, blijft in Panama.
Ruik je later,
Carly
