2Sep
Seventeen kiest producten waarvan we denken dat je ze het meest zult waarderen. We kunnen commissie verdienen via de links op deze pagina.
Inpakken klinkt als een vrij eenvoudige, praktische taak: stop de dingen die je voor een bepaalde tijd nodig hebt in een koffer. Maar dat is het niet. Inpakken is vooral lastig. Om de een of andere reden leef je in angst om te veel in te pakken, maar er is echt niets erger dan een essentieel onderdeel zoals tandpasta te vergeten, of te beseffen dat je geen schoenen hebt die passen bij de schattige jurk die je hebt ingepakt. Dan moet je alles in een kleine koffer of weekendtas stoppen. Serieus, als het gaat om inpakken, zijn de worstelingen eindeloos...
1. Aan de slag gaan is het moeilijkste. Wat er ook gebeurt, je blijft altijd uitpakken tot het laatste moment, want je blijft maar vertellen jezelf 'Ik heb tijd zat!' tot het een uur is voordat je in de auto moet zitten, ingepakt en klaar gaan.
2. U kunt niet beslissen wat erger is: onderverpakking of oververpakking.
Je kunt licht reizen, maar dan loop je het risico niet voorbereid te zijn. Aan de andere kant sjouw je liever niet door je hele kast.3. In het begin pak je veel te veel in. Dit wordt de ik-neem-alles-podium genoemd, waarin je alles wat je maar wilt of nodig hebt in je koffer gooit. Heb ik echt zes korte broeken nodig voor een weekend in Florida? vraag je je af. Het antwoord is JA.
4. Dan, wanneer je koffer niet sluit, hoe lang je er ook op zit, ga je naar de eliminatiefase. Je doet een aantal items weg die je waarschijnlijk niet nodig hebt. Alsof je misschien zonder ZES korte broeken kunt leven. Twee of drie zullen waarschijnlijk voldoende zijn.
Tumblr
5. En wanneer je? nog altijd kan je tas niet sluiten... Je gaat naar de tweede fase van eliminatie, waar je serieus het gevoel hebt dat je alles nodig hebt wat er nog in zit, maar er moet iets gaan.
6. Je speelt Packing Tetris in een poging om alles in je koffer te passen. Misschien heb je meer ruimte als je je kleren opvouwt voordat je ze inpakt. Maar uiteindelijk duurt het twee keer zo lang om in te pakken, tijd die je absoluut niet hebt sinds je tot het laatste moment hebt gewacht om in te pakken. Dus uiteindelijk geef je het halverwege op en ga je terug naar afwisselend de rest erin duwen en op je koffer gaan zitten.
7. Je begint te denken dat alles in één tas stoppen gewoon niet realistisch is. Je hebt echt een tas nodig voor je kleding, een voor je schoenen, een voor je cosmetica, een voor je truien... Is zes tassen veel om vier dagen mee te nemen?
8. Je vraagt je af welke make-up essentieel is en wat je moet achterlaten.Wacht, misschien kan ik het allemaal passen, denk je bij jezelf. Nee. Gaat niet gebeuren.
Ik vraag me af of ik dit allemaal in mijn koffer kan passen #packingstruggleshttps://t.co/OimidD5iNh
— sabrina alfman 🌱 (@sabrinaalfman) 23 mei 2014
9. Je brein is constant in gevecht met zichzelf. Hoewel het meer redelijke deel van je brein je vertelt dat er GEEN MANIER is dat je zeven paar schoenen nodig hebt voor een vier vakantie en ze nemen te veel ruimte in beslag, maar je merkt nog steeds dat je zeven paar schoenen in je schoenen probeert te proppen koffer. Hetzelfde met die twee shirts die eruit zien Echt lijken op elkaar, maar voelen zich elk op hun eigen manier speciaal en onmisbaar.
Ik kan niet eens kiezen tussen 2 extreem vergelijkbare denim shirts #packingstrugglespic.twitter.com/FmJh1I5XtS
— jota ranu (@jotranu9) 29 augustus 2014
10. Op zulke momenten zou je willen dat bodemloze tassen echt bestonden. Waar is Mary Poppins bodemloze portemonnee als je hem nodig hebt? Of Hermione's handtas met de niet-detecteerbare verlengingsbedel erop?
11. U vergeet altijd, altijd, altijd minstens één essentieel hygiënisch product. Als je je tandenborstel en tandpasta herinnerde, ben je je deodorant vergeten. Of omgekeerd.
12. Dat betekent dat je bijna altijd moet smeken om langs een drogisterij te gaan om het essentiële hygiënische product te kopen dat je bent vergeten. Of ga een week zonder deodorant.
13. Wanneer je voor een langere periode weggaat en letterlijk alles essentieel lijkt om mee te nemen. Een maand thuis voor de winterstop lijkt een eeuwigheid, en ook al heb je heel veel spullen die je thuis hebt gelaten, je weet niet wat je nodig hebt.
14. Op de terugweg heb je op de een of andere manier altijd twee keer zoveel spullen als waarmee je bent gekomen. Waar moet je al die extra spullen kwijt? Tijd om de vuilniszakken buiten te zetten.
15. Als je alle extra spullen die je mee terug neemt in plastic zakken propt en ze scheuren. Al je schone kleren vallen over de grond en je krijgt zin om te huilen.
16. Nadat je klaar bent met inpakken, heb je altijd een moment van zelftwijfel. Jij moeten ben iets vergeten. En het voelt alsof wat het ook is, belangrijk moet zijn. Dus je controleert uiteindelijk of je alles keer op keer hebt ingepakt.
17. Maar je kunt er pas achter komen wat je bent vergeten als het te laat is. Het waren je pluizige sokken die je draagt om je tenen warm te houden als je in bed leest of Netflix kijkt. Denk dat je het zonder ze moet doen. *traan*