Manieren om uit je comfortzone te breken

Voor mijn laatste blog documenteren mijn eerste jaar van de universiteit, ik
wist niet precies wat hij moest zeggen. Het punt is, ik heb me de hele tijd gerealiseerd
jaar dat ondanks de hoeveelheid advies die je kunt krijgen, niets volledig kan
bereid je voor op de ervaringen van de universiteit en daarbuiten. Ik leerde dat wanneer
niets is volledig voorspelbaar, het beste wat je kunt doen is dat te omarmen
onzekerheid: doe dingen waar je bang voor bent.

Iets dat bang maakt
je hoeft niet naar een feestje te gaan waar je je ongemakkelijk bij voelt of
zoveel credits nemen dat je constant de hele nacht door trekt! Het kan proberen
uit voor een team of prestatiegroep, of zelfs gewoon contact opnemen met iemand die nieuw is.
Als ik terugkijk op mijn eerste jaar, heb ik zoveel dingen opgemerkt die ik deed ondanks
het feit dat sommigen me intimideerden (en opgewonden). Ik solliciteerde voor leiderschap

posities in clubs, ik testte het Griekse leven, ik ging naar New York Fashion Week als een complete rookie, en ik ging op sollicitatiegesprekken voor stages. Elk van deze
gevallen waarbij het risico bestond dat ik me ongemakkelijk of in de steek gelaten zou voelen, maar als ik had laten
angst voor ongemak staat me in de weg, mijn eerste jaar op de universiteit zou zo zijn geweest
veel minder spannend!

Mijn school heeft een gezegde dat we "vet, mooi, Barnard" zijn
vrouwen," maar in werkelijkheid denk ik dat elk meisje zich op haar gemak zou moeten voelen bij het toepassen van de
label "gedurfd en mooi" voor zichzelf. Door dingen te doen waar je bang voor bent,
een zelfvertrouwen ontwikkelen dat je helpt om de brug over te steken van de middelbare school naar
college gracieus. Het is ook belangrijk om te beseffen dat de angsten van iedereen zijn
anders - je bent misschien bang om naar een groot feest te gaan, terwijl iemand anders dat misschien doet
sterven om te gaan vanwege hun angst om iets te missen!

Mijn eerste jaar is officieel voorbij, en ik nog steeds niet
bedacht het allemaal. Maar van wat ik tot nu toe heb geleerd, realiseerde ik me dat niet weten
is helemaal goed. Dus nog drie jaar om dingen te doen, ondanks hoe bang
ze kunnen me maken en van elke seconde houden. Bedankt voor het meedoen op mijn
reis en ik hoop dat je zo stoutmoedig en mooi wordt als je zou kunnen hopen
zijn!

Veel geluk!

Rebecca