Zo moeder zo dochter

Dit Columbus Day-weekend, oftewel mijn herfstvakantie, kocht ik spontaan een vliegticket om naar huis te gaan Rochester, NY. Ik bracht mijn pauze thuis door, in mijn eigen bed met mijn kat, en zag mijn oude vrienden. Naast het comfort van thuis, bezocht ik mijn grootouders, en ik zweer het, hoe ouder ik word, hoe gekker mijn oma wordt.

Ik stond op de oprit met mijn beide grootouders en er was een insect op de stoep. Mijn opa kijkt naar beneden en zegt: "Oh, ik denk dat dat een stinkwants is. Laura, heb je ooit een stinkwants geroken? Ze gaan erg stinken als ze helemaal verpletterd zijn." Ik haalde mijn schouders op. Op dat moment stampte mijn oma op het insect, keek er even naar, pakte het op en begon ermee voor mijn gezicht te zwaaien. 'Nou, ga je gang, ruik eraan, Laur.' Ze gaat dan verder met het ruiken van het insect en zegt: "Ik denk dat het gewoon naar gras ruikt. Vind je niet dat het gewoon naar gras ruikt?" Ongelooflijk. Ik bracht mijn herfstvakantie door met dode insecten die onder mijn neus werden gehouden.

Maar dit is niet de eerste keer dat mijn familie een beetje onorthodox lijkt. Ik breng mijn zomers door in het huisje van mijn familie in Orillia, Canada, waar we een huis hebben direct aan het meer. Toen ik ongeveer 13 was, probeerden mijn neven en ik kikkers te vangen in de kreek. Dus waadden we naar binnen en speelden een tijdje in het met lelies opgevulde, met eendenkruid gevulde water. Ik ging het vuil eraf wassen in het meer en ik merkte dat er een slijmerig zwart ding aan mijn enkel zat. Het duurde even voordat ik doorhad dat het een bloedzuiger was. Ik had eigenlijk een bloedzuiger aan mijn enkel vast - ik begon in paniek te raken, bang dat het zou gaan zuigen mijn bloed en dan zou ik sterven (gebeurt trouwens niet zo, maar hey, ik was 13 en bang).

Dus begon ik te schreeuwen dat mijn moeder me moest komen helpen, terwijl mijn neven en nichten erom stonden te lachen. Mijn moeder kwam aanrennen en vroeg wat er aan de hand was. Toen ik het haar liet zien, zei ze dat ik daar moest wachten, ze wilde haar camera pakken en kijken of zout echt een bloedzuiger losliet. Onnodig te zeggen dat ik niet op de camera of de zoutvaatje heb gewacht. Ik vond de sandaal van mijn neef en schraapte de ongewervelde van mijn huid.

Dus terugkijkend op deze eerdere gebeurtenissen, vroeg ik me af, ga ik eindigen zoals mijn moeder of grootmoeder? Ga ik mijn kinderen of kleinkinderen leren hoe ze een vis moeten villen of een haak moeten lokken?

Doet uw familie iets dat u abnormaal of onconventioneel vindt? Hoe ga je ermee om?

Stink bug en bloedzuiger vrij,

Laura

Web stagiaire