Alexa: een nieuw hoofdstuk!

Nou, ik ben hier!

De tijd die ik vier jaar lang heb verwacht, is nu eindelijk: ik zit op de universiteit! Het verlaten van een stad die ik al mijn hele leven ken, was een van de grootste beslissingen die ik tot nu toe heb genomen, maar tot nu toe is het zeker de moeite waard geweest!

Bij het nemen van mijn beslissing vroegen mijn vrienden en familie me altijd: "Waarom Abilene Christian University?" of 'Waar is Abilene?' Ik had soms het gevoel dat ik aan mezelf moest twijfelen of dat niemand mijn universiteit steunde beslissing. Maar toen ik me in mijn studentenhuis vestigde, de welkomstweek doormaakte, mijn lessen begon en mijn onafhankelijkheid begon, herinnerde ik me waarom ik de Abilene Christian University had gekozen; Ik heb het voor mezelf uitgekozen. Ik wilde mijn "wanneer ik groot ben..." hier werkelijkheid maken. De kleine sfeer en het gevoel van Wildcat-trots voelt nu als een nieuw thuis voor mij. Terwijl mijn moeder me naar een grote staatsschool stuurde en mijn vrienden naar de plaatselijke universiteit gingen, wist ik dat ik voor mij naar de ACU moest.

Ook al mag ik niet met mijn honden spelen, in mijn eigen bed liggen, of

mijn vrienden en familie me omhelzen wanneer dat het meest nodig is, ontdekte ik een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Een hoofdstuk vol nieuwe vriendschappen, werken met Zeventien, met succes mijn kleren alleen wassen, sporten in een fantastische slaapzaal met zebraprint en een geweldige tijd hebben bij de eerste voetbalwedstrijd. Hoewel het moeilijk kan zijn om van de stad naar een kleine stad te gaan, heb ik er vertrouwen in dat ik de juiste beslissing heb genomen, omdat je nog steeds je eigen plezier kunt maken in een kleine stad; je moet je alleen omringen met de juiste mensen. Het is prima om als eerste in dit spel van het leven te springen.

Dus voor mijn eerste blog wil ik de mensen bedanken die me tijdens mijn middelbare schooltijd zijn bijgestaan. Bedankt dat je me aan iets nieuws hebt laten beginnen, en vooral dat je me hebt laten gaan. Aan mijn ouders, ik zal het missen om je te irriteren tot je erger wordt, maar ik zal voor altijd en altijd van je houden. Dan aan mijn vrienden Alex, Sarah, Rachel en Stephanie. Ik zal de concerten, logeerpartijen en gewoon het lachen met jullie missen, meiden; het was leuk. En aan al mijn andere dierbaren thuis: bedankt dat je op de een of andere manier invloed hebt gehad op mijn middelbare schooltijd.

Tot slot, aan mijn nieuwe vrienden, ik kan niet wachten om dit nieuwe hoofdstuk als een wilde kat met jou voort te zetten! :)

Liefde liefde liefde,

Alexa